Wat gebeurt er tijdens een sessie wanneer ik iemand coach?

Laatst vroeg iemand mij: ”hoe begeleid jij eigenlijk een coaching sessie?”
“Wat gebeurt er tijdens een sessie met een client?”
Ik loop daar al een paar dagen op te broeden.
Want wát gebeurt er dan?
Het is namelijk niet zichtbaar, en voor lang niet iedereen voelbaar en dat maakt het spannend om er over te schrijven.
Toch ga ik dit met jullie delen.

Het begin van mijn Leerweg

Aan het begin van mijn bewuste leerweg kreeg ik te horen: “je hoeft alleen maar te Zijn, alles Is er al

Trauma bij dieren

Er wordt veel geschreven over trauma bij mensen. Terecht.
Mijn hele leven heb ik mij ontfermd over dieren. In alle soorten en maten huisdieren. Als klein meisje bracht ik al vogeltjes en eendjes en wat dan ook mee naar huis om te redden. Mijn ouders vonden dit prima en hielpen en ondersteunden me waar ze konden.

Na het plotselinge overlijden van mijn lieve vriendinnetje Leyla, van anderhalf, was het zusje Fientje alleen met 2 oude poezen van 21. Dat vond ik sneu. Ik ging dan ook op zoek naar een speelvriendinnetje voor haar. Via internet kwam ik

Vandaag las is een stukje over “loslaten”. Hoe je dat kunt leren in 4 dagen…
En zonder te willen oordelen over iemand zijn/haar werkwijze is mijn ervaring toch ook anders.
Ook, schrijf ik duidelijk.
Want er zijn uiteraard ook situaties de je per direct beter “los” kunt laten. Eruit kunt stappen.
Bijvoorbeeld relaties of vriendschappen. Wanneer deze je niets meer brengen en alleen energie kosten, of van je verlangen dat je dingen doet die niet bij jou horen.
Maar om bijvoorbeeld de harmonie te bewaren. Ik ken deze vorm zó goed.

En er zijn processen in jezelf die je niet

In mijn blog ”Oerangst” heb ik er al wat over geschreven. Over mijn hele proces naar zichtbaar durven zijn.

Ooit, in Andere Tijden ben ik zichtbaar geweest, stond ik volledig in mijn kracht, in al mijn Zijn.
Echter was daar toen geen ruimte voor, voor mijn Zijn.
Ik werd er om verguist, opgesloten, verbrand, vervolgd, vermoord.
In een ander leven heb ik tot in de uitersten moeten leren om ónzichtbaar te zijn om te overleven. ( o.a. Auschwitz)
In dit leven is mijn opdracht, onder andere, om mijn kracht weer toe te eigenen, er volledig in te gaan

Deze zusjes hebben dezelfde ouders. En toch zijn ze zó verschillend! Fientje (het schildpadje) is eigenzinnig, heeft lichte energie, is wendbaar en vlug. Fientje kan mij komen roepen wanneer ze iets wil. Vooral wanneer ze naar buiten wil. Knuffelen in de vorm van vasthouden wil ze niet, maar ze wil wel graag geaaid worden en op schoot. Ze is ook lichter en wat ronder.
En Leyla, zij is heel aanhankelijk, wil graag bij me zijn bij alles wat ik doe, kletst de oren van mijn hoofd. Vindt knuffelen wel oké, maar niet te lang. Ze is ook groter en zwaarder

Ken je dat?

Weken, nee, soms máánden loop ik langs spullen heen.
Ik leg het van links naar rechts, ik stapel op, ik zoek in de stapel, en soms zie ik die hele
stapel niet meer.
Hij ligt er al zó lang. En toch, onbewust, zie ik het. Hij is te groot, het moet opgeruimd, het is slordig.
Of bv de ramen, ze zijn vies, regen aan de buitenkant geweest, aan de binnenkant hele rijen poezenneusjes, iets hoger poezenvoetjes, en nóg hoger hondenneusjes.
Onbewust zie ik ze, en denk ik, jee, wat vies, ik moet toch eens….
En er gebeurt

Mijn longen zijn al mijn hele leven mijn `zwakke` plek.
Ik moet en mag nu zeggen, “wáren” mijn zwakke plek.
Als klein meisje had ik bronchitis. Ik was veel ziek, benauwd en ziek thuis.
Wanneer we op vakantie gingen in Oostenrijk of Zwitserland en het was vochtig in de bergen en we moesten naar boven lopen, dan lukte me dat gewoon niet. Ik moest om de haverklap op adem komen.
Of een paar jaar terug in Peru, ijl en hoog, dus minder zuurstof!
Voor mensen die niet weten hoe dat voelt; het is alsof je door een rietje ademt.
Alles

Een nieuwe fase. Een onbekende fase. Het bevat zó veel.

Rouw, afscheid, verdriet, onbekend, nieuw, liefde, plezier, zachtheid, erkenning, warme woorden, gemis, rijkdom, straks ben ik ouderloos….
Mijn moeder is bezig met haar laatste stukje op deze Aarde.

Na onze lange pauze, ( Moeder en Kind) ben ik zo blij dat het afgelopen jaar ons contact voorzichtig aan weer is hersteld. Het is geworden zoals ik hoopte en innerlijk ook wist. Gelijkwaardig, op de juiste manier moeder en dochter zijn. Ieder haar plek.
Ik draag haar trauma niet meer, ik zorg niet meer voor haar op energetisch level. Ik

Hart gedragen

Zoveel woorden.
Intens waren ze
Deze week ging het veelal over hartzaken
Alles kwam voorbij
Leed, niet alleen pijn, nee Leed, met een hoofdletter
Dan weer een heel inzicht gevende sessies mogen geven
Veel verdriet, hartverdriet, is dat een woord?
Verdriet, recht uit het hart, van binnenin het hart
Oud zeer, en daarna koestering van het innerlijk kind
en voorouders! Die waren er ook bij,
vanuit hun hart gedragen compassie
aanwezig bij het “kind” dat nu epi-genetisch aan het werk is,
voor de voorouder lijn, en de kinderen en kleinkinderen
Spacekeeper

En ondertussen mijn eigen hart zaken
Diep

Lessen

Op de uitvaart van mijn vader 2,5 jaar geleden, zei iemand uit mijn verleden tegen mij:               
 “En zo komt alles toch nog goed”. Ik begreep toen niet zo helder wat er bedoeld werd. Er waren te veel emoties en indrukken rond deze tijd.
Onlangs kwam ik hem tegen tijdens een klusje aan mijn auto, en kwam ook die tekst van toen, en mijn vraag hierover bij me naar boven. Er was tijd, en vooral veiligheid in mijzelf!!, dus ik vroeg hem hoe hij dit toen bedoelde.
Vervolgens nam hij (“Hij” is de vader van onze prachtige dochter.) alle

Ontdopen, kun je dat? Ik las ergens dat je ook niet kunt ont-trouwen. Maar je kunt wél scheiden.
Sinds vandaag. 1-1-22 sta ik niet meer geregistreerd als zijnde doop lid, niet meer behorende bij een kerk.

Ik heb nooit veel op gehad met de kerk. Dat is voor mij een duidelijk verschil met religie.
Wel ben ik Hervormd opgevoed, in die zin, als onbewuste baby gedoopt, door ouders die dat deden omdat men dat deed vroeger. En ik ging naar de Christelijke school. De bijbel ken ik dus.
In mijn jeugd gingen wij eigenlijk nooit naar de kerk. Ja, wel

Flow

Het schrijven van mijn blog gebeurt iedere keer vanuit een flow welke ik voel.
Ineens is hij er, of is het een zij? Mijn denken/mind heeft meestal nog geen idee, en vindt er ook van alles van.
Het is niet genoeg, het is niet juist, de woorden zijn niet juist.
Kortom, het is niet goed genoeg.
Toch ben ik bezig, steeds meer, om te luisteren naar die innerlijke flow, of stem.
En ga ik zitten. Zo ook nu. Mijn denken bedenkt wel onderwerpen maar ik voel dan de flow niet.
Tot nu toe voelde ik de flow, en bijna

Oer angst

Ik kan mij nog herinneren dat ik op de middelbare school een gedicht moest voordragen.
Dat was een veel voorkomend iets. Je kent het vast. Spreekbeurten of andere “voor de groep staande gebeurtenissen” Ik was er letterlijk, dus niet figuurlijk, ziek van. Veelal wist ik smoesjes te verzinnen om het uit te stellen of niet te hoeven.
Ziek in de zin van misselijk, diarree, hoofdpijn, dat soort verschijnselen.
Wat ik wel leuk vond was bij de expressielessen. Je mocht dan met een paar leerlingen op het podium iets uitbeelden. Ik was dan niet alleen.

Later wist ik wat

Hulp vragen

Volgens mijn moeder was het eerste dat ik zei toen ik kon praten: “Kan sef wel”
Oftewel, ik kan het zelf wel.
Al zolang ik weet heb ik moeite met hulp vragen. Pas als ik het écht écht niet meer weet, dan zoek ik iemand die ik kan vragen. En dan moet het een veilig iemand zijn. Iemand waarvan ik weet dat ze mijn vraag voelen, me niet kwetst, me serieus neemt.
Let wel, niet een praktische vraag, of een vraag op het vrijwilligerswerk dat ik doe, of een vraag wanneer ik aan het coachen ben. Nee, een

Naast andere heel boeiende dingen die Brecht in het interview benoemd, zijn mij de 5 stadia van Bewustzijn ( Bewustzijn heb ik zelf toegevoegd) bij gebleven. ( hij verteld dit op 1 uur 54 min)
Het stemt mij tot nadenken. Waar zit ik, wat doe ik, wat zit hierachter.
De eerste trap, is de laagste frequentie:
1.  Wensen, je kunt iets heel graag wensen, voor mij blijft dat in het luchtledige, het zwerft ergens
      rond, zit geen actie of verantwoordelijkheid aan vast, vrijblijvend dus.
2. Hopen, dit is getransformeerde angst. Hier is al verantwoording voor genomen, het

Moeder en kind en moeder en kind en moeder en kind

Zo rond Moederdag wordt er veel geschreven over deze relatie.
Het is een unieke en bijzondere band. Op allerlei manieren en vormen.
Als moeder zijnde én dochter, én bewust op veel vlakken, vraagt het enorm veel bewustwording.
Wanneer ik naar de vrouwenlijn, waar ik uit voort kom, kijk en vooral voel, is er heel veel disbalans geweest.
Vroeger was er totaal geen ruimte voor bewustwording. Men leefde het dagelijkse leven van zorgen voor de basisbehoeften. Er was geen tijd of ruimte of inzicht voor de energetische of emotionele behoeften

Slachtofferschap

Heel subtiel kan het zijn. Het slachtofferschap in mij. Van het “mijn broer wil me niet meer zien omdat…. “ tot “Het is omdat ik anders ben”
Al deze subtiele, ik zou haast zeggen stiekeme gedachtes saboteren mijn energie tot de krachtige stroom die het zou kunnen zijn.
In Egypte werd ik me daar bewust van. Het is heel dubbel. Vanuit de slavernij en het concentratiekamp in WO II in Andere Tijden heb ik ondervonden wat het is om slachtoffer te zijn. Om ál je kracht te verliezen, of je het nu weg laat nemen, of dat het weggenomen

Ik dacht altijd wel dat mijn hart flink open was. Tijdens een spirituele reis heb ik de connectie met Maria Magdalena mogen ontvangen welke mij in een diepe onvoorwaardelijke liefde brengt, wanneer ik werk bijvoorbeeld.
Bij de Shiatsu behandelingen of bij de begeleidingssessies, stroomt deze liefdesenergie rijkelijk.
Het maakt dat ik  vanuit die Liefde onbevooroordeeld kan kijken naar mijn cliënten. Wat beweegt ze, of wat beweegt ze juist niet, waar in het lichaam bevindt zich hun pijn, waar is er een leegte, waar is de verkramping, waar is het er té stil, wat mag gaan stromen, wat mag gaan openen.

Trouw zijn

Wanneer ik zo met mijn hondje het laatste avondwandelingetje maak, kom ik een andere hondenvriend tegen met ook een hondje. Deze 2 hondjes mogen elkaar niet. Wij als mensen snappen daar niks van. Waarom is dat toch. Het is elke keer wanneer we elkaar tegenkomen hetzelfde. Het andere hondje begint acuut te blaffen tegen het mijne, en het mijne reageert daarop door de haren overeind te zetten en terug te grommen. Mijn hondje voelt, en reageert, is trouw aan wat zij voelt. Hierin is zij mijn leermeester. Het is voor de anderen niet duidelijk waarom, maar zij is

03-01-2022

Onlangs ben ik geslaagd voor de opleiding Effortless Coach.
Een fantastische opleiding om te doorlopen. Alle technieken heb ik zelf ondergaan.
Ik heb zelf kunnen ervaren wat ze doen en wat ik in mij tegen kwam.
Het mooie is dat alles wat ik in de loop der jaren heb geleerd, nu samenkomt.
Het lichaam is één informatie netwerk, het is Bodymind , en niet body én mind.
Vanuit de Shiatsu weet ik dat het lichaam veel intelligenter is dan dat wij doorhebben. Het lichaam wéét!
Bij E.C. heb ik hierin duidelijk de samenwerking van al mijn cellen mogen ervaren.

Aanraking

Vandaag ontving ik de zin: je bent gevoelig voor geluid, licht, geur, kleur en/of aanraking.
Over HSP (Highly Sensitive Person)
Wat mij ineens raakte waren de woorden “gevoelig voor aanraking”!
Soms valt er ineens een kwartje en snap ik weer een deel van mijzelf.
Toen ik in mijn twintiger jaren bij een mannenbedrijf werkte, verbaasde het mij, een ook irriteerde het mij, dat deze mannen te pas en te onpas mij wilden aanraken. Daar begon de les voor mij. (weet ik nu) Het begon met het feit dat het me boos maakte. Want wat maakte het nou dat ik

De magie van Shiatsu

Elke keer wanneer ik iemand behandel in mijn praktijkruimte in Harderwijk, verwonder ik me over de energie die stroomt via mijn handen.
De energie is zó veel intelligenter dan wij (dan ik) kunnen bevatten.
Het gaat zoveel dieper en door allerlei lagen.
Onlangs had ik een cliënt die vertelde een mist in haar hoofd te ervaren.
Nadat ik haar had behandeld was ze verbaasd over de kleuren die ze ineens zag! Alle kleuren ervoer ze helderder en kleurrijker. Ze benoemde het wel 3 keer.

Wanneer ik mij afstem op het energieveld ontstaat de magie!

De magie van